czw.. mar 28th, 2024

Parafia Spycimierz

Nasza parafia

Katolicki, czyli … Jak pojmujemy powszechność naszej wspólnoty?

3 min read
Kościół katolicki

Kościół katolicki tworzą wszyscy wierni. Z tej jasnej zasady wynikać powinno nasze podejście do Kościoła, rozumianego jako wspólnota wiernych na całym świecie. Ucząc się od apostołów ich wyjścia z Dobrą Nowiną do mieszkańców całego znanego im świata także my dzisiaj powinniśmy czuć się współodpowiedzialni za naszych braci, niezależnie od tego, w jakim państwie czy na jakim kontynencie żyją.

Dotarcie uczniów Chrystusa do wielu miast i regionów dało początek rozwojowi naszego Kościoła. Głoszenie prawdy o Zmartwychwstaniu Pańskim przez świadków – uczniów Jezusa było najlepszą ofiarą, jaką mogli wówczas złożyć. Szymon Piotr w Antiochii i Rzymie, Andrzej w Azji Mniejszej i Gruzji, Bartłomiej w Armenii, Etiopii i Indiach, Juda Tadeusz w Mezopotamii – to tylko niektóre przykłady wyjścia apostołów do ludzi współczesnych sobie, niezależnie od odległości, jakie musieli pokonać.

Kościół nasz powszechny

Nasz Kościół od początku jest więc wspólnotą wiernych wszechobecną, jest Kościołem powszechnym. Słowo „katolicki” wywodzi się bowiem od greckiego słowa „katholicos”, czyli po prostu „powszechny”.

Powszechność oznacza także, że każdy z nas jest równy i tak samo ważny dla całej wspólnoty. To nasz przywilej, nadawany każdemu wiernemu na Chrzcie św., ale to także nasze zobowiązanie do odpowiedzialności za cały Kościół. Naturalne jest, że łatwiej widzimy i łatwiej rozwiązujemy te problemy, z którymi mamy do czynienia blisko i często. Stąd powinno wynikać nasze zaangażowanie w lokalną „rodzinę” wiernych, jaką jest parafia.

Oprócz parafii, tworzą się także wspólnoty wiernych gromadzących się wokół konkretnego miejsca objawień bądź miejsca kultu. Takie grupy wytworzyły się np. przy Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie. O kulcie Bożego Miłosierdzia pisaliśmy w artykule Narodziny kultu Bożego Miłosierdzia w Krakowie.

Każda świątynia schronieniem dla duszy

Jednak dzisiaj, wobec przemian zachodzących w świecie i w Europie, widzimy, że Kościół w Polsce może być i jest nadzieją dla laicyzowanych społeczeństw, poddawanych propagandzie ateistycznej i kierowanej przez wrogów Kościoła. W tej walce z Kościołem celem środowisk dążących do nihilizacji religii jest rugowanie z przestrzeni publicznej symboli wiary – kościołów, kapliczek, krzyży.

Szczególnie bolesne są straty świątyń w miejscach symbolicznych dla chrześcijaństwa. Takie zagrożenie było realne w włoskiej Nursji, miejscu narodzin św. Benedykta. Wobec takiego miejsca chrześcijanie z całej Europy mają wyjątkowe zobowiązanie, bowiem w 1964 roku Ojciec Święty Paweł VI ogłosił św. Benedykta Patronem Europy.

SKCh im. Ks. Piotra Skargi dla benedyktynów w Nursji

Przykładem zrozumienia powszechności Kościoła i jego wspólnotowości ponad granicami politycznymi była akcja zorganizowana właśnie na rzecz Nursji przez Stowarzyszenie Kultury Chrześcijańskiej im. Ks. Piotra Skargi z Krakowa. Prowadzona w ciągu kilku lat akcja pomocy benedyktynom z Nursji zakończyła się w 2020 roku i pozwoliła na odbudowę dzwonnicy klasztoru w Nursji oraz renowację świątyni.

Wokół inicjatywy Stowarzyszenia Ks. Piotra Skargi udało się zebrać niemal pół miliona ludzi dobrej woli, którzy wsparli ideę odbudowy świątyni w symbolicznym dla europejskich chrześcijan miejscu. Kościół utrzymywany obecnie przez benedyktynów na terenach klasztornych w Nursji to drugie w tym mieście (po bazylice z X wieku) miejsce o wielkim znaczeniu dla kultury chrześcijańskiej.

Poza materialnym wymiarem i osiągniętym celem odbudowy świątyni w Nursji SKCh im. Ks. Piotra Skargi wysłało do 485 tys. osób Medalik Świętego Benedykta wraz z modlitwą – egzorcyzmem przez wstawiennictwo tego świętego. Przypomnienie postaci i działalności Św. Benedykta – Patrona Europy to dobry przykład działalności na rzecz Kościoła powszechnego i współczesnego apostolatu ludzi świeckich, na których barkach dzisiaj spoczywa duża odpowiedzialność za przyszłość cywilizacji chrześcijańskiej.

Dodaj komentarz